Τα παιδιά είναι οι καθρέφτες μας

Αποτέλεσμα εικόνας για «Τα παιδιά είναι καθρέφτες μας!»


Τα παιδιά δε χρειάζεται καν να μιμηθούν όσα κάνεις. Αρκεί να παρατηρήσουν όσα λες, κάνεις και αισθάνεσαι και αντίστοιχοι νευρώνες θα βοηθήσουν στο να ξεκινήσουν και τα ίδια να έχουν παρόμοιες εικόνες και συμπεριφορές. Διάβασε απλές πρακτικές για το τι μπορείς να κάνεις, ώστε να γίνεις το 
καλύτερο πρότυπο που μπορείς, για το καλό όλων.
Όσοι είμαστε γονείς σίγουρα θυμόμαστε εκείνες τις πανέμορφες στιγμές παιχνιδιού με το μωρό μας όταν όλος ο κόσμος εξαφανιζόταν και απλά υπήρχαν τα γέλια μας, τα βλέμματα μας και η επαφή μας. Λίγα πράγματα στη ζωή μπορούν να συγκριθούν με αυτές τις στιγμές οι οποίες όμως δεν είναι απλά μόνο στιγμές όμορφων εικόνων και συναισθημάτων. Είναι καθοριστικές στιγμές τόσο για το δεσμό του γονιού με το παιδί όσο και για τη μετέπειτα κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού.
Σύμφωνα με έρευνες ( Dr.Rizzolati, 2001), υπάρχει ένα σύστημα καθρεφτικών νευρώνων (mirror neurons) οι οποίοι είναι υπεύθυνοι, όχι μόνο για την γλωσσική ακολουθία και τις κινητικές δεξιότητες, αλλά και για την απόκτηση κοινωνικών και συναισθηματικών δεξιοτήτων στα παιδιά.
Με απλά λόγια, οι συγκεκριμένοι νευρώνες είναι σημαντικοί για να αντιλαμβανόμαστε τις πράξεις και τις προθέσεις των άλλων ανθρώπων, για να μαθαίνουμε μέσω της μίμησης, για τον σχεδιασμό και τον έλεγχο σκέψης και της δράσης. Η πιο υψηλή λειτουργία τους οδηγεί σε υψηλότερη συναισθηματική νοημοσύνη και σε ικανότητα ενσυναίσθησης.
Τα παιδιά ως εξαιρετικοί μιμητές και υψηλοί δέκτες, έχουν νευρώνες που καθρεφτίζουν τις σκέψεις, τα συναισθήματα και την ψυχική κατάσταση των ενηλίκων που βρίσκονται γύρω τους και ταυτόχρονα την εκπληκτική ικανότητα να αντιλαμβάνονται και να αντιδρούν στις δονήσεις που γεννιούνται.
Για αυτό τα παιδιά δεν χρειάζεται καν να μιμηθούν τους γονείς για να μάθουν νέα μοτίβα συμπεριφοράς ή για να αποκτήσουν νέα παραδείγματα σκέψης. Αρκεί να παρατηρήσουν, και οι αντίστοιχοι νευρώνες θα εκκινήσουν παρόμοιες εικόνες και συμπεριφορές.
Έχοντας αυτήν τη γνώση, είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσεις πόσο βαθιά και ολοκληρωτικά επιδράς με κάθε σκέψη, λέξη, συναίσθημα και πράξη καθώς όταν δείχνεις στα παιδιά σου ότι ενδιαφέρεσαι για αυτά και ότι τα καταλαβαίνεις, τους δείχνεις τον τρόπο για να οργανώσουν τις δικές τους σκέψεις και συναισθήματα.
Οι ερωτήσεις
Για τα παιδιά μας είμαστε το “παράθυρο τους στον κόσμο” και αυτό το παράθυρο θα δώσει σχήμα στην πραγματικότητά τους, στις προοπτικές και στις απόψεις που έχουν για τον κόσμο που ζουν.
Συνειδητοποιώντας λοιπόν ότι η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας επηρεάζει καταλυτικά την εικόνα που δημιουργούν τα παιδιά για τον εαυτό τους και τον κόσμο που ζουν, ας αναρωτηθούμε:
-Δίνω το κατάλληλο παράδειγμα στο παιδί μου;
-Είμαι συνειδητοποιημένος στο τι λέω και πωs το λέω στα παιδιά μου;
-Έχω επίγνωση του τρόπου που μιλάω ή πράττω μπροστά στο παιδί, αλλά και πώς σκέφτομαι;
-Σε τι περιβάλλον μεγαλώνω τα παιδιά μου;
-Τους μεταδίδω αγάπη, ασφάλεια, χαρά, ελπίδα, αισιοδοξία και κατανόηση; Ή μήπως έχω αρνητικό τρόπο σκέψης παρουσιάζοντας τα όλα ανέλπιδα και ανώφελα;
-Μήπως είμαι “κολλημένος” σε όσα ξέρω ή αφήνω χώρο για νέες θετικές σκέψεις και φρέσκες ιδέες;
-Ανατρέφω τα παιδιά μου με τρόπο που να αναδεικνύεται ο κρυμμένος θησαυρός τους -φαντασία, περιέργεια, μοναδικότητα, κριτική και δημιουργική σκέψη- ή απλά διατάζω, απαιτώ, κρίνω, θέτω απαράβατους κανόνες ;
Σε κάθε μια από αυτές τις ερωτήσεις προσπάθησε να απαντήσεις με ειλικρίνεια, αγάπη, αποδοχή και παραδοχή ότι ο ρόλος του καλού γονιού είναι πολύ απαιτητικός. Χρειάζεται δουλειά, και καθημερινή εκπαίδευση ώστε να είσαι προετοιμασμένος για λάθη, ανατροπές, θυμό, νέα δεδομένα.
Η στρατηγική σου
Όμως, εάν πραγματικά επιθυμείς να γίνεις χρήσιμος και αποτελεσματικός, πρώτα από όλα για εσένα και επομένως για τα παιδιά σου, μπορείς :
1. Να γίνεις παρατηρητής της εικόνας σου. Αναρωτήσου:
-Ποιες αντιλήψεις έχεις για τον εαυτό σου, τα λάθη, τη διαχείριση των προβλημάτων, τα όρια σου, τον τρόπο σκέψης, το πώς αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο γύρω σου, την επικοινωνία σου, τα συναισθήματα και τις διαπροσωπικές σου σχέσεις;
-Πού και πώς αυτά ταυτίζονται με την εικόνα που έχουν τα παιδιά σου για τον εαυτό τους;
2. Να σκεφτείς τρόπους:
-Για να “φυτέψεις” ευγενή ιδανικά στις καρδιές τους.
-Για να δώσεις χώρο να ανθίσουν και να χαράξουν τη δική τους διαδρομή.
-Για να ζήσεις τη δική σου ζωή και όχι μία ζωή μέσω των παιδιών σου.
-Για να γίνεις το μέσο της θετικής τους εξέλιξης.
-Για να γίνεις έμπνευση αυτοεκτίμησης και αγάπης.
-Για να γίνεις παράδειγμα ώστε να μάθουν τις αξίες που θα κάνουν τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος.
-Για να δείξεις ότι μπορούμε να κάνουμε λάθη αλλά κυρίως χρειάζεται να μαθαίνουμε από αυτά.
-Για να σπάσεις τον παλαιό τρόπο σκέψης και να επιτρέψεις στα παιδιά σου την κριτική και τη δημιουργική σκέψη.
3. Να υιοθετήσεις καινούριους τρόπους επικοινωνίας με τα παιδιά σου
-Να αλλάξεις τον τρόπο που μιλάς. Από τις λέξεις μας τα παιδιά βρίσκουν το νόημα της ζωής και από τις περιγραφές μας δημιουργούν την αυτοεικόνα τους.
-Να προσέξεις τους χαρακτηρισμούς που χρησιμοποιείς για να τα προσδιορίσεις. Τέρμα τα μικρούλι, καημενούλι, ντροπαλούλι, φαγανό, δύσκολο κλπ
-Να μιλάς με εκτίμηση και σεβασμό για την προσωπικότητα τους.
-Να μιλάς για τις θετικές τους ποιότητες. Να επαναλαμβάνεις τι σου αρέσει σε αυτά. Να μιλάς για τη δύναμη και τη μοναδικότητά τους, κάνοντας τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις που έχεις για τα παιδιά, δική τους εικόνα.
-Ακόμα και εάν είσαι θυμωμένος ή τα νουθετείς, να ντύνεις την κριτική με επιεικείς λέξεις. Οι λέξεις έχουν δύναμη και μπορεί να δημιουργήσουν ανεπανόρθωτη ζημιά.
Αν στόχος σου είναι να προσφέρεις το καλύτερο δυνατό στα παιδιά σου, τότε αξίζει να κάνεις μια προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση
.
Βελτίωσε τη δική σου αυτό-εικόνα και τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο γύρω σου, γιατί με αυτόν τον τρόπο θα είσαι σίγουρος για το πώς θα εξελιχθούν τα παιδιά σου ως ενήλικες.
Δώσε το θετικό παράδειγμα διδάσκοντας στα παιδιά σου την ουσία της αγάπης.


Ράνια Βλάγκα - Αντωνίου
Κοινωνιολόγος

Πηγή: all4mama.gr

Σχόλια